Na een bijzonder buitengewoon fijne jeugd doorgebracht te hebben in het uiteraard oh zo idyllische Broekhuizen dacht ik bij mezelf “Hm, wellicht is het tijd om mijn geluk eens elders te gaan beproeven”. Dat elders werd Amsterdam, en daarna Rotterdam, waar ik een leuke baan vond als criminoloog op het Landelijk Kantoor van de Douane. Ik was erg blij met mijn appartement midden in het centrum. Maar toch, een stad blijft een stad en is toch geen Broekhuizen, waar je maar naar buiten hoeft te lopen en je bent bij de Maas of het bos. Ter compensatie haalde ik de een na de andere plant mijn huis in en zelfs een paar kamerdennen. Ook had ik overal posters en foto’s van verre met name koude streken en rendieren aan de muur. En met Sinterklaas kreeg ik vanwege deze voorkeur jaar in jaar uit surprise met veel sneeuw en ijs gepresenteerd. Vrienden vroegen me: “Paula, moet je misschien niet gewoon ergens midden in een bos gaan wonen ofzo?”. Ik betrapte me er zelf op kantoor ook op dat mijn gedachten tijdens het zoveelste reorganisatie overleg steeds vaker afdwaalden naar verre oorden en dacht “Hm, ja, misschien is het tijd voor iets nieuws!”.
Ik besloot op internet te zoeken naar of ik ergens kon gaan werken met rendieren. Vraag me niet waarom, maar dat is iets wat ik al heel lang wilde. Zo kwam ik uit op www.workaway.info, een site waar je wereldwijd hosts kan vinden die bij uiteenlopende zaken hulp kunnen gebruiken en daarvoor in ruil kost en inwoning bieden.
Ik vond een plaats in het noord Zweden, waar ik naast met rendierhoeden ook gewerkt heb als sneeuwscootergids bij noorderlichttours. Ik besloot mijn baan op te zeggen en er voor te gaan! Dit is ondertussen alweer drie jaar geleden. Time sure flies when you are having fun! Na deze eerste workaway zijn er nog velen gevolgd. Zo heb ik onder andere op een grote ranch gewerkt in Canada, op een rendierfarm in Groenland en een huskeykennel in Zweden. Hiernaast heb ik ook een tijd in Ierland doorgebracht, waar ik onder andere een uitbouw heb gemaakt aan een traditionele cottage ergens op een klein eilandje, renovatiewerkzaamheden heb uitgevoerd in een kasteel, lammetjes op de wereld heb geholpen en oesters heb gefarmd.
Oesterfarmen heb ik ook gedaan in het uiterste zuiden van Alaska. Deze plek is ooit nog op tv geweest bij ‘Floortje naar het einde van de wereld’. Prachtige plek! Mijn host woont op een zogenaamd floathouse, op het water dus, echt in de middle of nowhere. Ik kom er net weer vandaan en ik kan wel zeggen dat ik de afgelopen tijd meer walvissen en zeeleeuwen dan mensen heb gezien. Ik heb ook een aantal betaalde banen gehad. Zo heb ik geholpen bij de rendierslacht, gewerkt in de bosbouw in Alaska en op de IT afdeling van de universiteit in Tromso.
Het leuke van workaway is dat je de kans krijgt om op vaak unieke plekken allerlei uiteenlopende leefstijlen te proberen. Ik heb ontzettend veel nieuwe vaardigheden geleerd en heel bijzondere mensen leren kennen, waar ik ondertussen goed bevriend mee ben geraakt. Ik had ook nog eens de kans om met enkelen van hen super mooie roadtrips te maken in Alaska, Canada, IJsland en Noorwegen. Kom ik nog terug naar Broekhuizen? Ja, toevallig volgende week. Blijf ik daar? Dat zal de tijd uitwijzen:)
Paula Baas
baaspaula@gmail.com